Fabryka fajansu (porcelitu) 1852 - 1991

1852 lub 1854 - Hrabia Koenigsmarck sprzedał spalony budynek dawnego zamku Grudzińskich kupcom: Hermannowi Müller z Frankfurtu n/Odrą i Ludwikowi Schnorr.

1877 - fabryka chodzieska została wykupiona przez kupca Ehrenwertha.

1879 – Ehrenwerth ogłosił swą upadłość, a fabryka przeszła do największego wierzyciela - kasy pożyczkowej w Chodzieży.

1883 - fabrykę zakupił Hermann Heim.

1895 - znana wytwórnia fajansu w Annaburgu nabyła akcje fabryki tworząc z niej zakład siostrzany.

1921 - wytwórnie odkupił poznański złotnik i przedsiębiorca Stanisław Mańczak.

1934 - Stanisław Mańczak został zmuszony do ogłoszenia bankructwa, a fabryka przeszła w ręce Spółki Dierżawnej Fabryki Fajansu Stanisława Mańczaka.

1935 - 1936 – tymczasowym właścicielem fabryki stał się Zarząd Gminy w Chodzieży.

1936 - nowymi właścicielami fabryki zostali jej udziałowcy - Czesław Szrama i Wincenty Kapczyński.

1939 - Dalszą działalność zakładu w rękach polskich przerwał wybuch II wojny światowej. Już na początku okupacji niemieckiej połączono ze sobą fabrykę fajansu i fabrykę porcelany, tworząc jedną wytwórnię o nazwie Porzellan und Steingutfabrik A.G. in Kolmar, pozostającą pad zarządem państwowym.

1942 - zaprzestano produkcji fajansu, zastępując go półporcelaną zwaną porcelitem .

W czasie wycofywania się Niemców zakład został podpalony. Dzięki robotnikom ocalone zostały budynki, urządzenia i maszyny

kwiecień 1945 - rozpoczęto na nowo produkcję.

Fabryka porcelany 1896 - 2000

1896 roku – powstaje Fabryka Porcelany założył ją Hermann Heim.

1901 - właściciel zmuszony został do ogłoszenia upadłość. Fabryka została przymusowo wystawiona na sprzedaż. Kupił ją kupiec niemiecki z Hamburga - Willssper, przekształcił ją w spółkę akcyjną z ograniczoną odpowiedzialnością.

1907 - Willssper wprowadził produkcję porcelany elektrotechnicznej.

1920 - fabryka została wykupiona z rąk niemieckich właścicieli przez Bank Handlowo - Przemysłowy z Poznania. Nowi właściciele wypuścili akcje, których większość nabył Stanisław Burtan z Krakowa.

1923 - zakład przejęło Towarzystwo Akcyjne Keramos

1926 – kolejnym właścicielem fabryki stała się Spółka Akcyjna Fabryki Porcelany w Ćmielowie, która połączyła oba zakłady w jedno przedsiębiorstwo.

1939 - po wybuchu II wojny światowej zakłady porcelany i fajansu zostały odebrane polskim właścicielom i utworzone zostało jedno niemieckie przedsiębiorstwo pod nazwa Porzellan und Steinguttfabriken AG in Kolmar.

W nowej strukturze organizacyjnej fabryka porcelany nazwana została Abteilubg A, a fabryka fajansu Abteilubg B.

1945 - 1949 - oba zakłady działały pod jedną dyrekcją.

1949 - zakłady zostają rozdzielone i rozpoczynają działalność jako odrębne przedsiębiorstwa: Chodzieskie Zakłady Porcelany oraz Zakłady Porcelitu w Chodzieży.

Fabryka porcelany od 1965

1962 - Zakłady Porcelitu rozpoczęły budowę nowego zakładu porcelany, który został oddany do eksploatacji w grudniu 1965 roku. Nowy zakład usytuowany został 5 km od centrum Chodzieży.

1964 - nastąpiło połączenie zakładów w jedno przedsiębiorstwo Chodzieskie Zakłady Porcelany i Porcelitu w Chodzieży.

1973 - w związku z reorganizacją przemysłu szklarskiego i ceramicznego z dniem ChZPiP przestały być samodzielnym przedsiębiorstwem i weszły jako jeden z 13 zakładów w skład nowo utworzonego przedsiębiorstwa - kombinatu pod nazwą Zjednoczone Zakłady Ceramiki Stołowej Cerpol z siedzibą w Wałbrzychu.

1991 - wyłączono z produkcji zakład porcelitu.

7 marca 1992 - w wyniku przekształcenia Chodzieskich Zakładów Porcelany i Porcelitu powstały Zakłady Porcelany i Porcelitu Chodzież S.A.

1992 - przekształcenie przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa

1994 - Porcelana Chodzież weszła do programu Narodowych Funduszy Inwestycyjnych (VI NFI Magna Polonia).

1998 - akcje Porcelany zostały odkupione od VI NFI przez VII NFI im. Kazimierza Wielkiego.

1 lipca 2000 - zakład nr 1 został sprzedany firmie Stamar z Wejherowa

od września 2002 - Zakłady Porcelany i Porcelitu Chodzież S.A. są w grupie firm Pana Mariana Kwietnia.