Phon Sawan district

(Redirected from Phon Sawan District)

Phon Sawan (Thai: โพนสวรรค์, pronounced [pʰōːn sā.wǎn]; Northeastern Thai: โพนสวรรค์, pronounced [pʰo᷇ːn sā.wǎn]) is a district (amphoe) in Nakhon Phanom province, northeast Thailand.

Phon Sawan
โพนสวรรค์
District location in Nakhon Phanom province
District location in Nakhon Phanom province
Coordinates: 17°27′23″N 104°28′7″E / 17.45639°N 104.46861°E / 17.45639; 104.46861
Country Thailand
ProvinceNakhon Phanom
SeatPhon Sawan
Area
 • Total
718.835 km2 (277.544 sq mi)
Population
 (2005)
 • Total
54,352
 • Density75.6/km2 (196/sq mi)
Time zoneUTC+7 (ICT)
Postal code48190
Geocode4810

Geography

edit

Neighboring districts are (from the west clockwise): Na Wa, Si Songkhram, Tha Uthen, and Mueang Nakhon Phanom of Nakhon Phanom Province, and Kusuman of Sakon Nakhon province.

History

edit

The minor district (king amphoe) was established on 7 January 1986, when the five tambons, Phon Sawan, Na Hua Bo, Na Khamin, Phon Bok, and Ban Kho, were split off from Tha Uthen district.[1] It was upgraded to a full district on 9 May 1992.[2]

Administration

edit

The district is divided into seven sub-districts (tambons), which are further subdivided into 86 villages (mubans). Phon Sawan has township (thesaban tambon) status and covers part of tambons Phon Sawan and Phon Chan. There are a further seven tambon administrative organization (TAO).

No. Name Thai name Villages Pop.
1. Phon Sawan โพนสวรรค์ 13 9,982
2. Na Hua Bo นาหัวบ่อ 9 5,468
3. Na Khamin นาขมิ้น 16 8,849
4. Phon Bok โพนบก 10 5,895
5. Ban Kho บ้านค้อ 18 12,311
6. Phon Chan โพนจาน 12 7,548
7. Na Nai นาใน 8 4,299

References

edit
  1. ^ ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง แบ่งเขตท้องที่อำเภอท่าอุเทน จังหวัดนครพนม ตั้งเป็นกิ่งอำเภอโพนสวรรค์ (PDF). Royal Gazette (in Thai). 103 (9 ง): 160. January 21, 1986. Archived from the original (PDF) on March 9, 2012.
  2. ^ พระราชกฤษฎีกาตั้งอำเภอสอยดาว อำเภอโพนสวรรค์ อำเภอบางขัน อำเภอหว้านใหญ่ อำเภอเมืองปาน อำเภอภูหลวง อำเภอโคกศรีสุพรรณ และอำเภอสำโรง พ.ศ. ๒๕๓๕ (PDF). Royal Gazette (in Thai). 109 (45 ก): 27–29. April 9, 1992. Archived from the original (PDF) on February 14, 2012.
edit