The Beata Pawlak Memorial Award (Polish: Nagroda im. Beaty Pawlak) is an annual Polish literary prize founded in 2003 and awarded to authors publishing their works in the Polish language whose subject-matter concerns the themes of religion, culture and civilisation. The award was created to honour the last wish of a Polish award-winning writer and journalist Beata Pawlak who died in the 2002 Bali bombings in Indonesia.[1][2]
Beata Pawlak Memorial Award | |
---|---|
Awarded for | best books written in Polish dealing with the topics of religion, culture and society |
Country | Poland |
Presented by | Stefan Batory Foundation |
First awarded | 2003 |
The winner of the award is selected by a jury which has included such members as Adam Szostkiewicz, Wojciech Tochman, Olga Stanisławska, and Wojciech Jagielski.
Laureates
edit- 2023 - Anna Goc for the book Głusza[3]
- 2022 - Konstanty Gebert for the book Ostateczne rozwiązania. Ludobójcy i ich dzieło[4]
- 2021 - Jagoda Grondecka for articles on Afghanistan published in Krytyka Polityczna and Aleksandra Lipczak for the book Lajla znaczy noc[5][6]
- 2020 - Agnieszka Pajączkowska for Wędrowny Zakład Fotograficzny ("Wandering Photographic Institute")
- 2019 - Mirosław Wlekły for Raban! O kościele nie z tej ziemi ('Raban! About a Church out of This World")
- 2018 - Ewa Wanat for Deutsche nasz. Reportaże berlińskie ("Our Deutsche. Berlin Reports")
- 2017 - Krzysztof Kopczyński and Anna Sajewicz for Dybuk. Opowieść o nieważności świata ("The Dybbuk: A Tale of the Insignificance of the World")
- 2016 - Jarosław Mikołajewski for Wielki przypływ[7] and Dariusz Rosiak for Ziarno i krew. Podróż śladami bliskowschodnich chrześcijan
- 2015 - Konrad Piskała for Dryland
- 2014 - Mateusz Janiszewski for Dom nad rzeką Loes ("House on the Loes River") and Adam Lach for Stigma
- 2013 - Wojciech Górecki for Abchazja ("Abkhazia")
- 2012 - Bartosz Jastrzębski and Jędrzej Morawiecki for Krasnojarsk Zero
- 2011 - Witold Szabłowski for Zabójca z miasta moreli. Reportaże z Turcji ("The Assassin From the Apricot City. Reportages From Turkey")[8][9]
- 2010 - Marek Kęskrawiec for Czwarty pożar Teheranu ("The Fourth Fire of Tehran")
- 2009 - Jacek Milewski for Dym się rozwiewa and Max Cegielski for Oko świata. Od Konstantynopola do Stambułu ("The Eye of the World. From Constantinople to Istanbul")
- 2008 - Artur Domosławski for Zbuntowana Ameryka ("Rebellious America") and Cezary Michalski for Listy z Ameryki ("Letters from America")[10]
- 2007 - Mariusz Szczygieł for Gottland[11]
- 2006 - Beata Pawlikowska for Blondynka na Kubie. Na tropach prawdy i Ernesta Che Guevary and Paweł Smoleński for Izrael już nie frunie
- 2005 - Joanna Bator for Japoński wachlarz ("The Japanese Fan")
- 2004 - Piotr Kłodkowski for Doskonały smak orientu ("Exquisite Taste of the Orient") and Andrzej Stasiuk for Jadąc do Babadag ("Travelling to Babadag")
- 2003 - Anna Fostakowska for Spuść oczy, płacz
References
edit- ^ "About Beata Pawlak". Archived from the original on 2015-06-22. Retrieved 2017-11-18.
- ^ "Beata Pawlak". Retrieved 2017-11-18.
- ^ "Nagroda im. Beaty Pawlak przyznana!". wirtualnywydawca.pl (in Polish). 2023-11-16. Retrieved 2023-11-20.
- ^ "Nagroda 2022". Fundacja im. Stefana Batorego. Retrieved 2023-11-08.
- ^ "Nagroda 2021". Fundacja im. Stefana Batorego. Retrieved 2021-11-16.
- ^ "Jagoda Grondecka i Aleksandra Lipczak laureatkami Nagrody im. Beaty Pawlak". wirtualnemedia.pl. 2021-11-16. Retrieved 2021-11-16.
- ^ "Meeting with Jarosław Mikołajewski". Archived from the original on September 20, 2020. Retrieved 2017-11-18.
- ^ "The award of Beata Pawlak for Witold Szablowski". Retrieved 2017-11-18.
- ^ "The Assassin from Apricot City". Retrieved 2017-11-18.[permanent dead link]
- ^ "Artur Domosławski". Archived from the original on 2017-03-18. Retrieved 2017-11-18.
- ^ "Mariusz Szczygieł as the Journalist of the Year according to Press". Archived from the original on August 5, 2020. Retrieved 2017-11-18.