Jeremias Van Vliet (Thai: เยเรเมียส ฟาน ฟลีต; 1602 – February 1663[1]) or as Thai people call him, Wanwalit (Thai: วันวลิต)[2] was a Dutch merchant of the Dutch East India Company. He was the Trading Station director of Dutch East India Company in the Ayutthaya Kingdom between 1633 and 1642,[3] during the reign of King Prasat Thong. He wrote of five books about Siam in Dutch which were later translated into English.[4]

Jeremias van Vliet
Born1602
DiedFebruary 1663
OccupationMerchant
SpouseOsoet Pegua
Children3

Jeremias van Vliet was born in Schiedam. He was the youngest son of Eewout Huybretchszoon and Maritge Cornelisdochter van Vliet[1] He left the Netherlands in a ship named Het Wapen van Rotterdam (The Rotterdam Arms) in May 1628 and arrived to Batavia (present-day Jakarta) in 1629 before being assigned to Japan. Before being promoted to a merchant doing business with the Ayutthaya Kingdom in 1633. While in the Ayutthaya Kingdom, Van Vliet had a mistress named Osoet Pagua, a Mon woman, with whom they had 3 daughters. Later, when Van Vliet left Siam in 1641, he fought for daughters with Osoet. As a result, all three daughters stayed with Osoet until she died.[5]

After nine years as Director of the Trading Station in Siam, Jeremias van Vliet was promoted to the second Governor of Dutch Malacca in September 1642.[1] He returned to the Netherlands in 1647 and lived in his homeland until his death in February 1663, aged 61.

References

edit
  1. ^ a b c "The Dutch in Siam: Jeremias van Vliet and the 1636 Incident at Ayutthaya" (PDF). Archived from the original (PDF) on 2008-11-22. Retrieved 2009-06-19.
  2. ^ การเรียกชื่อเฉพาะ (๒), รศ. ดร.นิตยา กาญจนะวรรณ
  3. ^ จากพิษณุโลกสู่เวียงแหง ตามรอยนเรศวรมหาราช นอกกรอบประวัติศาสตร์ “ชาตินิยม” Archived 2007-10-27 at the Wayback Machine นิตยสารสารคดี, ปีที่ 22 ฉบับที่ 262, ธันวาคม 49
  4. ^ "บันทึกของ วันวลิต หรือ เยเรเมียส ฟาน ฟลีต". Archived from the original on 2009-08-04. Retrieved 2009-06-20.
  5. ^ สุภัตรา ภูมิประภาส (กันยายน 2552). "นางออสุต:เมียลับผู้ทรงอิทธิพลแห่งการค้าเมืองสยาม". ศิลปวัฒนธรรม 30:11, หน้า 97