Langs de d'oude Rijnstroom
Strekt zich wijd het Stichtse land.
Willibrord ontstak uw fakkel,
Die onblusbaar verder brandt;
Waar 's Lands Unie werd geboren,
Utrecht, hart van Nederland!
Utrecht, parel der gewesten,
'k Min uw bos en lustwarand'.
'n Eigen stempel draagt uw landschap:
Plas, rivier of heid' en zand,
Weid' en bongerd, bont verscheiden,
Utrecht, hart van Nederland!
Utrecht, nobel, nijver Utrecht,
Middelpunt naar alle kant,
Aan uw eigen stijl en schoonheid
Houd ik steeds mijn zin verpand.
Blijv' in goed' en kwade dagen:
Utrecht, hart van Nederland!
|
Along the old Rhine stream
Extends the Sticht land wide.
Willibrord lit thy torch,
Which quenchless burns further;
Where the country's union was born,
Utrecht, heart of Netherland!
Utrecht, pearl of regions,
I cherish thy forest and leisure ground,
An own mark carries thy landscape:
Puddle, river, or heath and sand,
Meadow and orchard, bright varied,
Utrecht, heart of Netherland!
Utrecht, noble, diligent Utrecht,
Midpoint to each side,
To thy own style and beauty
I keep pledged my word.
Remaining in good and bad times:
Utrecht, heart of Netherland!
|
