Talk:Kazimierz Skorupka

Problems with the Article

1. In my opinon it is doubtful whether this guy deserves an article. One on hand he was part of the resistance movement, but then again so where tens of thousands of other Poles, many of whom where also killed by the Nazis. The question here is whether his contribution was important enough to warrent an article. Based purely on the information here, I would say probably not. Although him being awarded a medal for his actions is probably the strongest case for inclusion. It would be better to try to find some other sources. In any case, if included the article probably should be alot shorter.

2. The original text most likely comes form a book of important figures in the Polish Boy Scouts. Firstly this might lead to copyright problems (I don't really know much about licensing matters). Secondly we dont have the actually source and as the text was posted by an anon, we probably won't find it. Thirdly, I have a strong suspicion that the original text may be heavily bias, which leads to my third point.

3. Assuming this is from Boy Scout literature, which to me seems to be of a Communist vintage it is highly likely that there are exaggerations and omissions, to bring the text in line with official State and Boy Scout propaganda. Again, this is impossible to verify. A lot of the time the text reads like a eulogy. I've left some of the more blatant stuff untranslated (things like "he was a cuorteous and upstanding man, loved by all who followed the Scout code to the letter, ect.)

Overall, does not lend itself to become a strong enclycopeadic article, but perhaps with some work from critically minded wikipedians, it might be turned into something decent. --BadSeed 13:26, 22 July 2005 (UTC)

Notes to the Translation

As I am unfamiliar with Boy Scout terminology, having never been part of that dubious organisation myself. Hence I'm uncertain of may of the term used in the text. In most cases I have left the Polish in parenthesis. If this article is accepted and gets wikified, it would be a good idea to get someone, preferably a bilingual former scout to proofread the translation. --BadSeed 13:26, 22 July 2005 (UTC)

Original Polish Text

Urodził się 18 lutego 1901 roku w Warszawie w skromnej rodzinie urzędniczej. We wczesnym dzieciństwie stracił matkę, którą bardzo kochał. Jego ojciec ożenił się powtórnie, lecz Kazik nie potrafił znaleźć sobie miejsca, odczuwając dotkliwy brak matczynego ciepła. Przeżycia te wycisnęły na Kaziku trwałe piętno i spowodowały później przenoszenie jego uczuć rodzinnych na środowisko harcerskie, w którym pracował.

Po ukończeniu szkoły powszechnej Kazik rozpoczyna naukę w szkole gimnazjalnej Chrzanowskiego, gdzie 2 lutego 1914 roku wstępuje do tajnej drużyny skautowej im. Tadeusza Reytana (późniejsza 2 WDH). W tym samym roku wyjeżdża na swój pierwszy skautowy obóz - dwutygodniowy kurs zastępowych w Płudach k/ Jabłonnej.

Latem 1915 roku, podczas ewakuacji ludności polskiej z Warszawy, wyjeżdża wraz z rodziną w głąb Rosji do miasteczka Klińce k/Homla. Na miejscu wstępuje do drużyny skautowej, zorganizowanej konspiracyjnie w koloni i ludności ewakuowanej z Polski. W latach 1916 i 1917 bierze udział w dwóch obozach skautowych, na których pełni funkcje przybocznego. W 1918 roku Kazik Skorupka składa Przyrzeczenie Harcerskie i otrzymuje stopień młodzika. Latem 1918 roku Kazik samodzielnie wraca do Polski.

* * * * * * Po powrocie do kraju, Kazimierz Skorupka rozpoczyna naukę w szkole rzemieślniczej im. Konarskiego, gdzie wstępuje do 10 WDH. Prawdopodobnie tam zdobywa kolejny stopień harcerski - wywiadowcę.

W sierpniu 1920 roku Kazimierz Skorupka zostaje zmobilizowany do wojska. Po powrocie z frontu zamieszkuje na ulicy Zamoyskiego. Około 15 grudnia zakłada na Grochowie I Kamionkowską Drużynę Harcerzy, do której przyłącza się pluton z 32 WDH pod wodzą Janka Makowskiego. 6 maja 1921 roku całość otrzymuje liczbę 22 (jest to tradycyjna liczba pierwszej drużyny harcerskiej na Grochowie, założonej w roku 1915 przez Stefana Mikołajewskiego) oraz patrona Władysława Łokietka. Z 22 WDH Kazimierz Skorupka związał się na całe życie. Był jej wieloletnim drużynowym, a w okresach kiedy tej funkcji nie pełnił, nadal dużo czasu i serca poświęcał drużynie. Na zawsze związał się też ze środowiskiem robotniczej Pragi, a w szczególności Grochowa. W pracy harcerskiej dał się poznać jako wybitny instruktor i wspaniały organizator.

Potrafił skupić wokół siebie wielu ludzi oddanych sprawie harcerstwa. Imponował otoczeniu siłą woli i stanowczością. Był zawsze pogodny i skory do żartów.

Kazimierz Skorupka dał proletariackiej młodzieży przedmieścia Warszawy radość z przeżycia harcerskiej przygody, możliwość poznania Polski, okazję do pożytecznego działania w gromadzie. Wyciągnął ją z miejskich ulic i podwórek na wycieczki, biwaki i obozy. Wychował wiele pokoleń harcerzy i instruktorów.

Całe życie postępował zgodnie z Prawem i Przyrzeczeniem Harcerskim. Był wrażliwy na ludzką krzywdę i wszelką niesprawiedliwość, zawsze gotowy do poświęceń. Gdy zdarzyło się, że na jednym z obozów zabrakło pieniędzy, Kazimierz Skorupka posłał na obóz całą miesięczną pensje, mówiąc: "sam dam sobie jakoś radę, ale chłopcy nie mogą być głodni".

* * * * * * Jesienią 1921 roku 22 WDH dzieli się na 22 i 47 WDH. Kazimierz Skorupka w bursie, przy ulicy Targowej 14 obejmuje 47 WDH. 1 kwietnia 1924 roku przejmuje ponownie 22-gą. 8 maja na zbiórce Chorągwi Warszawskiej na ulicy Bagatela, Skorupka, jako drużynowy jednej z dobrze prezentujących się drużyn ze środowiska robotniczego, składa raport Prezydentowi R.P. - Stanisławowi Wojciechowskiemu - protektorowi ZHP.

Wiosną 1925 roku, podczas powodzi spowodowanej wylewami Wisły, Skorupka bierze udział w akcji przeciwpowodziowej i pomocy powodzianom, kierując grupom praskich harcerzy. We wrześniu 1924 roku Skorupka przekazuje drużynę młodszym, a 1 października 1928 roku obejmuje ją po raz trzeci. W 1928 roku 22 WDH otrzymuje od Naczelnictwa ZHP dyplom uznający ją za drużynę harcerską kategorii "A". Skorupka za swą pracę wychowawczą z młodzieżą otrzymuje od Naczelnictwa stopień działacza harcerskiego. W lipcu 1929 roku w Kaletach nad jeziorem Szalmy, na pograniczu z Litwą, odbywa się kolejny udany obóz drużyny. Jego komendantem jest Kazimierz Skorupka. Harcerze mieszkają w szałasach z żerdzi, zadaszonych impregnowanym płótnem. W 1933 roku powstaje na Pradze terytorialny hufiec harcerski a Kazimierz Skorupka zostaje członkiem Komendy Hufca i wizytatorem. W czerwcu na Bródnie odbywa się rewia hufca Praga. Komendantem placu i prowadzącym defiladę jest Kazimierz Skorupka. Latem Skorupka prowadzi kolonię zuchową w Gołębiu k/ Dęblina, którą opiekuje się 36 pułk piechoty Legii Akademickiej, przebywający w pobliżu na ćwiczeniach. Jesienią 1933 roku Kazimierz Skorupka przekazuje 22 WDH swoim wychowanką. Zaczyna nosić dużą, ciemną brodę, dodającą mu powagi i dostojeństwa. Może właśnie dlatego harcerze zaczęli go nazywać "DZIADEM".

* * * * * * Po wielu latach dorywczej pracy Skorupka otrzymuje wreszcie stałą posadę. Zostaje konduktorem tramwajowym w zajezdni "Praga". Praca ta daje mu okazję do licznych kontaktów z "dziećmi ulicy". Ściąga do harcerstwa przygodnie spotkanych gazeciarzy i czepiających się tramwajów czy jeżdżących na gapę chłopców. 10 maja 1937 roku rozkazem Naczelnictwa ZHP Kazimierz Skorupka otrzymuje stopień harcmistrza. Jest jednym z nie licznych harcmistrzów - robotników. Jego działalność społeczna zostaje też doceniona przez władze państwowe. W roku 1938 hm. Kazimierz Skorupka otrzymuje Srebrny Krzyż Zasługi, co w tamtym czasie było poważnym wyróżnieniem.

* * * * * * Gdy we wrześniu 1939 roku wybucha wojna, hm. Kazimierz Skorupka organizuje praskie harcerstwo do służby w Pogotowiu Wojennym Harcerzy. Kieruje harcerską służbą łączności w Starostwie Pragi. Za udział w obronie Warszawy zostaje odznaczony Krzyżem Walecznych. Od początku okupacji Skorupka jest przywódcą duchowym i głównym organizatorem konspiracyjnego harcerstwa (Szarych Szeregów) na Pradze. Zgodnie z przedwojennym przezwiskiem przyjmuje konspiracyjny pseudonim "Dziad".

W pracę konspiracyjną Skorupka wkłada wszystkie swoje siły, jest żądny czynu natychmiast, drażnią go długie przygotowania do walki. Szereg działań organizacyjnych ułatwia mu praca konduktora tramwajowego, którą nadal wykonuje. Jest łącznikiem komendanta A.K. obwodu "Praga". Skorupkę cechuje wiara w ludzi, jest przekonany o sile konspiracyjnego harcerstwa Pragi. Gdy po aresztowaniu Naczelnika Szarych Szeregów - Floriana Marciniaka - jego następca Stanisław Broniewski "Orsza" próbuje ustalić liczebność harcerstwa Pragi - Skorupka przekazuje swoim przełożonym liczbę 3.000. Zapytany na jakiej podstawie to twierdzi, odpowiedział : "Wystarczy abym gwizdnął tu, na rogu Targowej i Zamoyskiego, a stawi się 3.000 chłopa. 1 września 1939 Hufiec Praga liczył właśnie tylu, tu się nic nie zmieniło ! W rzeczywistości liczba ta była dużo mniejsza. 17 sierpnia 1942 roku na praskie Szare Szeregi jak grom spada informacja o aresztowaniu Skorupki przez gestapo. W grypsie wysłanym z Pawiaka, Skorupka informuje najbliższych, że Niemcy wiedzą o jego konspiracyjnej działalności. Wytrzymuje jednak gestapowskie śledztwo i nie wydaje nikogo.

Na początku roku 1943 w styczniu lub marcu Skorupka zostaje wywieziony do obozu koncentracyjnego na Majdanku. Jednym z ostatnich śladów życia są dokumenty potwierdzające przybycie Kazimierza Skorupki do obozu, znajdujące się w archiwum muzeum Obozu Koncentracyjnego na Majdanku. Oraz alfabetyczny wykaz więźniów Majdanka, ustalony przez obozową komórkę ruchu oporu. Na tej liście pod numerem 273 znajduje się adnotacja: Kazimierz Skorupka, urodzony 18 lutego 1908 roku syn Adama i Eleonory. Drugim śladem ostatnich dni życia są wspomnienia więźniów obozu opisujących postać zgadzającą się z rysopisem Kazimierza Skorupki, przybyłą zgodnie z poprzednimi ustaleniami, zakwalifikowany jako polityczny. Jest on często brany na przesłuchania. Zabierany był rano a wieczorem powracał pobity. Każdego dnia w coraz cięższym stanie. Któregoś wieczora nie wrócił na noc do więziennych baraków.

* * * * * * 15. sierpnia 1943 roku na uroczystości poświęcenia sztandaru konspiracyjnej 22 WDH pierwszy gwóźdź w drzewce wbity został z nazwiskiem hm. Kazimierz Skorupka "Dziad" W sierpniu 1944 roku hm. Kazimierz Skorupka otrzymuje pośmiertnie Krzyż Walecznych po raz drugi i awans do stopnia podporucznika.