Bonnefoy, Yves, ed. (1992) [1991]. Roman and European Mythologies. Translated by Doniger, Wendy. University of Chicago Press. pp. 30, 36. ISBN978-0-226-06455-0.
Colonna, Giovanni (2001). "Divinazione e culto di Rath/Apollo a Caere (a proposito del santuario in loc. S. Antonio)". Archeologia Classica (in Italian). LII (2). L'Erma di Bretschneider: 151–173. doi:10.1400/258393.
Colonna, Giovanni (2009). "L'Apollo di Pyrgi, Śur/Śuri (il «Nero») e l'Apollo Sourios". Studi Etruschi (in Italian). LXXIII: 101–134. ISSN0391-7762.
Cristofani, Mauro, ed. (2000) [1984]. "Apulu/Aplu". Etruschi: una nuova immagine (in Italian). Florence: Giunti Editore. pp. 161–162. ISBN978-88-09-01792-4.
Cristofani, Mauro, ed. (1985). "Aplu". Dizionario illustrato della civiltà Etrusca (in Italian). Florence: Giunti Editore. pp. 12–13. ISBN978-88-09-21728-7.
"Culto di Soranus". Romano Impero (in Italian). July 2021. Retrieved 2024-08-02.
De Grummond, Nancy Thomson (2006). Etruscan Myth, Sacred History, and Legend. Philadelphia: University of Pennsylvania Museum of Archaeology and Anthropology. ISBN978-1-931707-86-2.
De Grummond, Nancy Thomson (2008). "Moon Over Pyrgi: Catha, an Etruscan Lunar Goddess?". American Journal of Archaeology. 112 (3): 419–428. doi:10.3764/aja.112.3.419. S2CID193046316 – via University of Chicago Press.
De Simone, Carlo (2012). "Il teonimo Šuri: riflessioni ad alta voce". Studi Epigrafici e Linguistici (in Italian) (32–33).
Di Fazio, Massimiliano (2013). "Gli Hirpi del Soratte". In Cifani, Gabriele (ed.). Tra Roma e l'Etruria. Cultura, identità e territorio dei Falisci (in Italian). Edizioni Quasar. pp. 231–264. ISBN978-88-7140-519-3. Retrieved 2024-08-02 – via Academia.edu.
Pliny the Elder. Naturalis Historia [The Natural History] (in Latin and English). Vol. II. Translated by Bostock, John. 53. Retrieved 2024-08-02 – via Perseus Digital Library. Tuscorum litterae novem deos emittere fulmina existimant, eaque esse undecim generum; Iovem enim trina iaculari. Romani duo tantum ex iis servavere, diurna attribuentes Iovi, nocturna Summano, rariora sane eadem de causa frigidioris caeli [The Tuscan books inform us, that there are nine Gods who discharge thunder-storms, that there are eleven different kinds of them, and that three of them are darted out by Jupiter. Of these the Romans retained only two, ascribing the diurnal kind to Jupiter, and the nocturnal to Summanus; this latter kind being more rare, in consequence of the heavens being colder]
Pliny the Elder. Naturalis Historia [The Natural History] (in Latin and English). Vol. VII. Translated by Bostock, John. 2. Retrieved 2024-08-02 – via Perseus Digital Library.
Pliny the Elder. Naturalis Historia [The Natural History] (in Latin and English). Vol. XXIX. Translated by Bostock, John. 14. Retrieved 2024-08-02 – via Perseus Digital Library.
Briquel, Dominique (1997). Chrétiens et haruspices: La religion étrusque, dernier rempart du paganisme romain (in French). Presses de l'Ecole normale supérieure. ISBN978-2-7288-0232-6.
Cartwright, Mark (2012-07-19), "Hades", World History Encyclopedia, retrieved 2024-08-02