Timeline
c 14th c. Settlement of Bangkok
c 1538 Construction of river bypass canal
1688 Siege of Bangkok expels French
1767 Fall of Ayutthaya; Taksin establishes Thonburi as capital
1782 Phutthayotfa Chulalok moves capital to eastern bank
1820 Cholera pandemic kills 30,000
1849 Cholera again devastates population
1864 First paved road constructed
1893 Paknam railway opens
1893 Paknam Incident; French blockade
1894 Electric trams begin service
1914 Beginning of city water supply
1924 Don Mueang Airport opens
1932 Memorial Bridge opens
1932 Coup ends absolute monarchy
1941–45 Bombing of Bangkok in World War II
1942 City-wide flooding lasts 2 months
1968 First high-rise building constructed
1972 Merger of Phra Nakhon and Thonburi Provinces
1975 Establishment of Bangkok Metropolitan Administration
1981 First expressway opens to service
1985 First governor election
1998 Bangkok hosts Asian Games
1999 BTS Skytrain begins operation
2011 Severe floods inundate parts of city
2015 August 2015 Bangkok bombing kills 23 in Thailand's deadliest-ever single terrorist attack

ประวัติของกรุงเทพมหานครเริ่มต้นขึ้นอย่างน้อยเมื่อราวต้นคริสต์ศตวรรษที่ 15 ในสมัยกรุงศรีอยุธยา

สมัยกรุงศรีอยุธยา

edit

ไม่ปรากฎหลักฐานที่แน่ชัดว่า ผู้คนเข้ามาตั้งถิ่นฐานครั้งแรกบนพื้นที่ซึ่งปัจจุบันเป็นกรุงเทพมหานครเมื่อใด โดยอาจมีต้นกำเนิดมาจากชุมชนเกษตรกรรมและการค้าเล็ก ๆ ในบริเวณแม่น้ำเจ้าพระยาที่คดเคี้ยวภายใต้การปกครองของอาณาจักรอยุธยา โดยชาวต่างชาติเรียกกันว่า "บางกอก" มาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา[1] มีความสำคัญเนื่องจากเป็นเส้นทางออกสู่ทะเลและติดต่อค้าขายกับต่างประเทศ เป็นเมืองหน้าด่านขนอน มี นายพระขนอนธนบุรี หรือ นายพระขนอนทณบุรี คอยดูแลเก็บภาษีกับเรือสินค้าทุกลำที่ผ่านเข้าออก ตามเอกสารในรัชสมัยของเจ้าสามพระยา (พ.ศ. 1424–1448)[2] และกฎหมายตราสามดวงฉบับแก้ไขปี 1805[3]

ที่มาของคำว่า "บางกอก" นั้น มีข้อสันนิษฐานว่าอาจมาจากการที่แม่น้ำเจ้าพระยาคดเคี้ยวไปมา บางแห่งมีสภาพเป็นเกาะเป็นโคก จึงเรียกกันว่า "บางเกาะ" หรือ "บางโคก" หรือไม่ก็เป็นเพราะบริเวณนี้มีต้นมะกอกอยู่มาก จึงเรียกว่า "บางมะกอก" โดยคำว่า "บางมะกอก" มาจากวัดอรุณ ซึ่งเป็นชื่อเดิมของวัดดังกล่าว และต่อมากร่อนคำลงจึงเหลือแต่คำว่าบางกอก[1][4]

At the time, the Chao Phraya flowed through what are now the Bangkok Noi and Bangkok Yai Canals, forming a large loop in which lay the town. In the reign of King Chairacha (either in 1538 or 1542),[5] a waterway was excavated, bypassing the loop and shortening the route for ships sailing up to Ayutthaya. The flow of the river has since changed to follow the new waterway, dividing the town and making the western part an island. This geographical feature may have given the town the name Bang Ko (บางเกาะ), meaning 'island village', which later became Bangkok (บางกอก, pronounced in Thai as [bāːŋ kɔ̀ːk]).[2] Another theory regarding the origin of the name speculates that it is shortened from Bang Makok (บางมะกอก), makok being the name of Spondias pinnata, a plant bearing olive-like fruit. This is supported by the fact that Wat Arun, a historic temple in the area, used to be named Wat Makok.[6] Specific mention of the town was first made in the royal chronicles from the reign of King Maha Chakkraphat (1548–1568), giving its name as Thonburi Si Mahasamut (ธนบุรีศรีมหาสมุทร). Bangkok was probably a colloquial name, albeit one widely adopted by foreign visitors.[7]

 
Map of 17th-century Bangkok from Simon de la Loubère's Du Royaume de Siam

The importance of Bangkok–Thonburi increased with the amount of Ayutthaya's maritime trade. Dutch records noted that ships passing through Bangkok were required to declare their goods and number of passengers, as well as pay customs duties. Ships' cannons would be confiscated and held there before they were allowed to proceed upriver to Ayutthaya.[3] An early English language account is that of Adam Denton, who arrived aboard the Globe, an East India Company merchantman bearing a letter from King James I, which arrived in "the Road of Syam" (Pak Nam) on 15 August 1612, where the port officer of Bangkok attended to the ship. Denton's account mentions that he and his companions journeyed "up the river some twenty miles to a town called Bancope, where we were well received, and further 100 miles to the city...."[8]

Ayutthaya's maritime trade was at its height during the reign of King Narai (1656–1688). Recognition of the city's strategic location guarding the water passage to Ayutthaya lead to expansion of the military presence there. A fort of Western design was constructed on the east side of the river around 1685–1687 under the supervision of French engineer de la Mare, probably replacing an earlier structure, while plans to rebuild the fort on the west bank were also made. De la Mare had arrived with the French embassy of Chevalier de Chaumont, and remained in Siam along with Chevalier de Forbin, who had been appointed governor of Bangkok. The Bangkok garrison under Forbin consisted of Siamese, Portuguese, and French reportedly totaling about one thousand men.[3]

French control over the city was further consolidated when the French General Desfarges, who had arrived with the second French embassy in 1687, secured the king's permission to board troops there. This, however, lead to resentment among Siamese nobles, led by Phetracha, ultimately resulting in the Siamese revolution of 1688, in which King Narai was overthrown and 40,000 Siamese troops besieged Bangkok's eastern fort for four months before an agreement was reached and the French were allowed to withdraw. The revolution resulted in Siam's ties with the West being virtually severed, steering its trade towards China and Japan. The eastern fort was subsequently demolished on Phetracha's orders.

edit

ดูเพิ่ม

edit

หมายเหตุ

edit

อ้างอิง

edit
  1. ^ a b . ISBN 978-974-13-0411-0. {{cite book}}: Missing or empty |title= (help); Unknown parameter |จังหวัด= ignored (help); Unknown parameter |จำนวนหน้า= ignored (help); Unknown parameter |ชื่อหนังสือ= ignored (help); Unknown parameter |ปี= ignored (help); Unknown parameter |ผู้แต่ง= ignored (help); Unknown parameter |พิมพ์ที่= ignored (help)
  2. ^ a b Chandrashtitya, Tipawan; Chiraporn Matungka. "ประวัติเมืองธนบุรี" [History of Thonburi City]. Arts & Cultural Office (in Thai). Dhonburi Rajabhat University. Archived from the original on 13 July 2010. Retrieved 11 December 2011. (English language version[permanent dead link].)
  3. ^ a b c Phisphumvidee, Predee (July 2011). "แผนที่ป้อมเมืองธนบุรีครั้นแผ่นดินพระนารายณ์" [Map of Thonburi fort in the reign of King Narai]. Art & Culture (in Thai). 32 (9). Matichon: 122̀–134.
  4. ^ รายการวิกสยาม ออกอากาศวันที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2551
  5. ^ Van Beeck, Steve (1995). The Chao Phraya, River in Transition. p. 39. Quoted in "History of Ayutthaya: Historical events: Timeline 1500-1599". ayutthaya-history.com. Ayutthaya Historical Research. Retrieved 11 December 2011.
  6. ^ Nachart Prachachuen (22 September 2009). ""กรุงเทพฯ"กับ"บางกอก"" [Krung Thep and Bangkok]. Khao Sod (in Thai). p. 24. Archived from the original on 26 April 2012. Retrieved 11 December 2011.
  7. ^ "สาระน่ารู้กรุงธนบุรี" [Interesting facts about the city of Thonburi]. Phra Racha Wang Derm (in Thai). Phra Racha Wang Derm Restoration Foundation. Archived from the original on 2 March 2012. Retrieved 11 December 2011.
  8. ^ Wright, Arnold (2006) [1908]. Twentieth century impressions of Siam (PDF). London&c.: Lloyds Greater Britain Publishing Company. p. 15. Retrieved 7 October 2011.


Category:Bangkok