This article is rated Stub-class on Wikipedia's content assessment scale. It is of interest to the following WikiProjects: | |||||||||||
|
Untitled
editThis Serbian text was posted into article and was moved here with the purpose to be translated into English at later date. Feel free to make a translation now as you wish:
Atar Šajkaša bio je naseljen od davnina što pokazuju brojni arheološki tragovi, posebno keltska nalazišta. Utvrđeno je naselje sa poluzemunicama, ognjištima i pokretnim keltskim materijalom te još dva latenska nalazišta na granici atara Šajkaš-Đurđevo.
U pisanim izvorima prvi put se pominje da je na mestu današnjeg Šajkaša 1254. godine bilo nekakvo utvrđenje. Jedno vreme malo naselje sa utvrđenjem bilo je u posedu nekog velikaša Sentivanjija. Kroz ceo srednji vek naselje je menjalo vlasnike, ali mu je ostajalo isto ime - Sentivan. U turskim tefterima pominje se Sentivan u titelskoj nahiji 1554. godine sa 8 kuća, 1570. sa 18, a 1590. imao je 25 kuća. Tokom XVII i početkom XVIII veka nema podataka o naselju pa se pretpostavlja da je bilo pustara. Godine 1731. zabeleženo je naselje pod imenom Mali Sentivan koje su prisvojili graničari iz Kovilja. na šta su se stanovnici žalili.
Pomeranjem granice sa Turskom daleko odavde, na Savu i Dunav, započinje intenzivniji razvoj ovog mesta, koji je u XIX veku jedino prekinut za vreme revolucije 1848/9. godine. Tada je Sentivan kao i većina naselja Šajkaške mnogo stradao. Od 1768. do razvojačenja 1873. godine Sentivan je bio u okviru Šajkaškog bataljona (1763-1873). Ovaj period je veoma uticao na svekoliki razvoj današnjeg Šajkaša i Šajkaške. Tokom XIX i početkom XX veka Sentivan dobija izgled urbanog naselja sa nekoliko značajnih objekata: dve crkve u centru (srpska i nemačka), dve škole, zgrada bivše opštine (danas mesne zajednice), železnička stanica,... U prvoj polovini XX veka, u okviru industrijalizacije ovog kraja, otvaraju se u Sentivanu, koji tada menja ime u Šajkaš, prvi manji industrijski pogoni - mlinovi i ciglane.
U Prvom i Drugom svetskom ratu stradalo je mnogo za rad sposobnog stanovništva po bojištima i logorima širom Evrope, zbog čega je posle ratova, a naročito posle Drugog svetskog rata, dolazilo do velikih doseljavanja stanovništva iz pasivnih krajeva Hrvatske, Bosne i Hercegovine i Srbije. Tako je došlo i do promene u nacionalnom sastavu stanovništva Šajkaša, jer su na mesto raseljenih Nemaca doseljavali Srbi iz pomenutih krajeva.Dodao Vanja Krstic-zitelj Sajkasa.